مناجات

‍ ‍ 

اى معبود من..

اگر چندان در برابر تو بگریم که پلکهاى هر دو چشمم بیفتد..

و اگر چندان صدا به گریه بلند کنم که صوتم قطع شود...

و اگر چندان برایت به پا ایستم که هر دو پایم آماس کند (ورم کند)...

و آنقدر برایت رکوع کنم که استخوانهاى پشتم از هم بپاشد...

و آنقدر تو را سجده کنم که چشمهایم از کاسه به درد آید...

و در دوره عمر خود خاک زمین بخورم و تا پایان زندگى آب خاکستر آلود بنوشم...

و در اثناى این احوال آنقدر ذکر تو را بگویم که زبانم از کار فروماند...

سپس از روى شرمندگى از تو چشمم را به آفاق آسمان نگشایم...

با این همه سزاوار محو یکى از گناهانم نخواهم بود.

فرازی از دعای شانزدهم صحیفه سجادیه

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

http://t.me/successcup